مشهد فرهنگ

به گزارش مشهدفرهنگ، ۱۳ ماه رجب سالروز میلاد امام علی (ع) است. مردی که در شجاعت، گذشت، ایثار، مقاومت در برابر دشمن، تواضع و تقوا، جنگاوری، کار و تلاش، رسیدگی به محرومان، عدالت و… زبانرد تاریخ است.

اما برخی ویژگی‌ها و خصوصیات و فضائل آن امام فقط منحصر به اوست و هیچ مردی در دنیا این فضائل را ندارد.

پرورش در دامان پیامبر (ص) و پیروی از مکتب ایشان بدون کم و کاست

تنها مرد پرورش یافته و تربیت شده  از کودکی در نزد پیامبر (ص) امام علی (ع) است.

امام علی (ع) فرزند حضرت ابوطالب عموی بزرگوار پیامبر (ص) است. مردی که بزرگ قبیله قریش بود و پس از بعثت پیامبر (ص) همه جانبه از او حمایت کرد و نگذاشت کفار گزندی به خاتم پیامبران برسانند.

امام علی (ع) از همان بدو تولد در دامان پیامبر (ص) پرورش یافت و ایشان گهواره امام را تکان می‌داد و می‌فرمود: این کودک برادر من است و در آینده وصی و جانشین پس از من خواهد بود.

امام علی (ع) در سال‌هایی که پیامبر در حمایت پدرش بود لحظه به لحظه کنار پیامبر (ص) بود و از کودکی در مکتب بزرگترین معلم تاریخ پرورش یافت و تعلیمات پیامبر (ص) بود که علی (ع) را به بهترین گزینه برای جانشینی‌اش انتخاب کرد.

تواضع، ادب، اخلاق، شجاعت، عدالت و خصوصاً علم و دانش ویژگی‌هایی مهمی بود که امام از مولایش رسول الله (ص) آموخت و پیامبر او را دروازه شهر علم برشمرد.

اولین مردی که به دعوت پیامبر (ص) لبیک گفت و اسلام آورد

امام علی (ع) در حالی که تنها ۱۲ سال داشت که رسول الله (ص) به نبوت مبعوث شد و او اولین مردی بود که دعوت پیامبر (ص) را پذیرفت و اسلام را با جان و دل قبول کرد.

علامه مجلسى در بحار‌‌الانوار می‌نویسد: «نخستین ایمان آورنده به پیامبر (ص) على (ع) بود و سپس خدیجه (س) و بعد جعفربن ابی طالب (رضى اللّه عنه)» همچنین ابن شهر آشوب در مناقب می‌نویسد: «روایات گویاى این است که اولین مرد مسلمان علی (ع) و دومین مرد جعفر بن ابى طالب بود»

ابن اثیر نیز در اسد الغابه مى‏‌نویسد: «چند روزى از بعثت پیامبر (ص) نگذشته بود که ابوطالب همراه فرزندش جعفر به خانه رسول خدا (ص) رفتند، آنگاه دیدند که على (ع) در سمت راست پیامبر (ص) در حال اقامه نماز است. جعفر هم بدون درنگ در سمت چپ پیامبر (ص) به نماز ایستاد. ابوطالب از مشاهده این صحنه بسیار مسرور شد.

علی با حق است و حق با علی است

این جمله را پیامبر (ص) فقط برای امام علی (ع) فرمودند: «علی مع‌الحق و الحق مع علی» علی با حق است و حق با علی است و این دو هرگز از یکدیگر جدا نخواهند شد.

از این حدیث، برتری امام علی (ع) بر دیگر صحابه، عصمت، وجوب اطاعت و نیز اولویت داشتن وی برای امامت و جانشینی پیامبر (ص) کاملا مشهود است و برخی از صحابه و عالمان اهل‌ سنت برای اثبات درستی کارهای امام علی (ع) به این حدیث استناد کرده‌اند.

این حدیث با عبارت‌های مختلفی از پیامبر (ص) نقل شده است. برخی از این نقل‌ها در منابع شیعه و سنی آمده است. حضرت علی (ع) در شورای شش‌ نفره تعیین خلیفه، پس از رحلت پیامبر (ص) برای اثبات شایستگی خود به خلافت به این حدیث استناد کرد. این اتفاق پس از قتل خلیفه سوم و برای انتخاب خلیفه بعدی دوباره رخ داد اما این بار همه کسانی که یک بار این حدیث را تکذیب کرده بودند بر آن صحه گذاشتند.

این روایت از ۲۳ نفر از اصحاب نقل شده است که از جمله آنها می‌توان به خلیفه اول، سعد بن عباده، ابوذر غفاری، مقداد، سلمان فارسی، عمار یاسر، ابوموسی اشعری، ابوایوب انصاری، سعد بن ابی‌وقاص، عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری، حذیفه بن یمان، عایشه و ام سلمه اشاره کرد.