به گزارش مشهدفرهنگ، مراسم افتتاحیه سه دفتر شعر طنز، ترانه و شعر مقاومت با حضور حجتالاسلام امرودی رییس سازمان فرهنگی هنری، علیرضا زندوکیلی معاون هنری، علیرضا فاطمیانپور معاون فرهنگی، سعید صدراییان مدیر کل روابط عمومی و امور بینالملل این سازمان، مهدی محمدی رییس فرهنگسرا و همچنین شعرا؛ ناصر فیض، محمدمهدی سیار، مرتضی حیدری آل کثیر، علی داوودی برگزار شد.
سازمان فرهنگی هنری در راستای بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی و با هدف ترویج شعر و ادبیات در شهر تهران، شاعرانی متشکل از ناصر فیض، محمدمهدی سیار،مرتضی حیدری آل کثیر، علی داوودی و میلاد عرفان پور را به عنوان اعضای شورای شعر سازمان فرهنگی هنری شهرداری در این مراسم معرفی کرد و سه دفتر«شعر طنز»، «ترانه» و «شعر مقاومت» را به ترتیب در سه فرهنگسرای رسانه، ارسباران و شهید حاج قاسم سلیمانی ذیل خانه شعر و ادبیات افتتاح کرد.
حجتالاسلام امرودی رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در این مراسم ضمن تبریک فرا رسیدن ماه رجب با اشاره به فعالیت و اهداف سازمانی در خصوص جایگاه شعر گفت: مبتنی بر اساسنامه سازمان فرهنگی هنری ما به دنبال شعر انقلابی، شعر متعالی و فاخر هستیم. درواقع «شعر» و «کلمه» خمیر مایه تمام فعالیتهای سازمانی است، حتی در موسیقی هم شما شاهد کلمه و شعر هستید، در هنرهای نمایشی نیز چنین است، این «کلمه» است که بیانگر تمام فعالیت های فرهنگی هنری است، قرآن کلام وحی است، و امیدواریم بتوانیم این جایگاه ممتاز را درسازمان فرهنگی هنری ادا کنیم.
وی تصریح کرد: لذا این دیدگاه و برداشت در خصوص «کلمه» در تمامی فعالیتها و محصولات فرهنگی هنری سازمان که برگرفته از تراوشات فکری و ذهنی همکاران است در برنامههای فرهنگی هنری ظهور و بروز میکند.
امرودی در ادامه به نقش و جایگاه شخصیت شاعر اشاره کرد و گفت: افراد و اشخاص بسیار قهار در سخنرانی و بیان احادیث و قرآن وجود دارند که میتوانند ذهن شنونده را تسخیر کنند اما برخی دیگر روح انسان را تصرف میکنند. به مصداق اینکه میگویند «سخن که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند» در واقع این افراد به واسطه نفس مطهرشان شعر سازی نمیکنند بلکه حدیث نفس میگویند.
وی با بیان اینکه ماموریت سازمان بهرهمندی از هنر در جهت رسیدن به اهدف سازمانی است گفت: سازمان متولی شعر، هنر، نمایش و … نیست اینها برای ما موضوعیت ندارند ولی طریقت دارند.
رییس سازمان فرهنگی هنری در ادامه با اشاره به اهمیت محتوا به عنوان خمیر مایه شعری گفت: استفاده از هجو در برخی از اشعار مایه تأسف است که چرا از این قلم زیبا برای هجوگویی بهره میگیرند. برخی دیگر خمیر مایه و کلامشان قرآن است؛ پس شاعری، شعرش ماندگار می شود که دارای محتوای غنی باشد. برخی اشعار دارای محتوای تشریحی، موعظه ای، توصیفی یا احساسی هستند و بیان حکمت میکنند. گاهی معرف شخصیتی است مانند «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را» و گاهی شعر ناظر بر عرفان ، قرآن و قصص قرآنی است.
امرودی در حوزه ترانه و قالب شعری ترانه گفت: به نظر من اگر از منظر مخاطب و شنونده ترانه را ببینیم ترانه ای خوب است که مردم آن را سینه به سینه نقل میکنند. گاهی استعاره کاری میکند که صدها ساعت مطالعه و سخنرانی چنین تاثیری ندارد مانند استعاره «مگر خون پسر من رنگین تر از خون علی اکبر(ع) است» این جمله در واقع شهید پرور است و همین استعاره منجر به تاثیرگذاری عمیق در بین مادران و خانواده شهدا است و مروج فرهنگ ایثار و شهادت است.
http://mashhadfarhang.ir/?p=3035